www.narutoireszta.fora.pl

Sabaku no Temari

Dwie postaci weszły do parku. Były to Raikage i Kazekage. Rozmawiały o czymś z wielkim ożywieniem. Ale miny miały dość poważne. Usiadły na ławce niedaleko "strumyka".
- Wiesz, Tayuya... tak a propos twojego pytania, to... ja naprawdę nie wiem... - po tych słowach zwiesiła głowę i wpatrzyła się w ziemię. Chwilę później Temari wyszeptała coś do Raikage. (Tayuya wie o co chodzi) Przez dłuższy moment siedziały w milczeniu, ale w pewnej chwili ktoś zasłonił im słońce. Ten ktoś miał ciemne włosy i ciemne oczy. Był to ....Sasuke. Widząc go, Temari spojrzała na Tayuyę, która w tym samym momencie...

Tayuya Uchiha

...Szybko podnisła się z ławki i rzuciła mu się w ramiona. Popatrzyła w jego piękne ciemne oczy.
-Cześć, kochanie-powiedziała a następnie pocałowała go namiętnie. Pocałunek trwał kilka pięknych, pełnych radości sekund.Nie mogła się powstrzymać i ponownie go uściskała.
-Co ty tutaj robisz?-spytała Sasuke, który wpatrywał się w nią przez dłuższą chwilę.

Sasuke Uchiha

-Przyszedłem przywitać się z moją piękną żoną.-Sasuke objął Tayuyę i dodał:
-A tak wogóle to mam coś dla ciebie, Tayuya.-powiedział i dał jej bukiet czerwonych róż.Na jej twarzy pojawił się uśmiech.Sasuke spojrzał na Temari i powiedział:
-Cześć Temari. Co słychać? Tak myślałem, że spotkam was obie tutaj. Mam też coś dla ciebie.-powiedział i wręczył jej bombonierkę czekoladek.

Sabaku no Temari

Temari z lekkim zaskoczeniem przyjęła prezent od Sasuke.
- A to z jakiej okazji? W każdym bądź razie... dziękuję... - powiedziała. Raczej nie była przyzwyczajona do tego żeby ktoś dawał jej prezenty bez powodu. W ogóle nie była przyzwyczajono do dostawania podarunków. Podniosła wzrok na Tayuyę i Sasuke. Oboje byli promiennie uśmiechnięci. Szczęście wprost z nich emanowało. "W sumie nic tu po mnie, będę tylko im przeszkadzać." Na jej oblicze powrócił wyraz przygnębienia. Westchnęła i podeszła do strumyka. Usiadła na brzegu i zmoczyła dwa palce w krystalicznie czystej wodzie. Z melancholią przyglądała się kroplom wody skapującym z jej dłoni. Z letargu wyrwał ją głos, który należał do...

Tayuya Uchiha

...Tayuyi:
-Temari, co ci???-spytała Tayuya,która stała obok niej i wpatrywała się w jej twarz.Temari nie odpowiadała. Tayuyę martwił wyraz twarzy Temari."Co jej jest? Nigdy się tak nie zachowywała..."Usiadła koło niej i dodała:
-Czemu jesteś taka przygnębiona? To do ciebie nie podobne. No powiedz. Nie możesz wszystkiego zamykać w sobie.- powiedziała.

Sabaku no Temari

- Czemu jesteś taka przygnębiona? To do ciebie nie podobne. No powiedz. Nie możesz wszystkiego zamykać w sobie.
- Wiesz... no bo ja.... - nie mogła wykrztusić tego z siebie.: - Czuję się nikomu nie potrzebna... jakbym nie miała uczuć... jak głaz. - dokończyła.
- Ludzie w wiosce i poza nią widzą we mnie tylko kogoś, kogo trzeba się bać... a nie jak na Szanowaną Kazekage. To jest... okropne. - kontynuowała. Z jej oczu popłynęły łzy.
- Widać mi nie jest pisane być szczęśliwą... może lepiej by było jakbym... dała się zabić. - dodała. Podniosła dłoń do oczu i jej wierzchem otarła łzy. "Weź się w garść!!! Jeszcze ktoś zobaczy!!!!" krzyczały jej myśli. Wyprostowała się i starała się powsztrzymać łzy. Coś nie za bardzo jej to wychodziło. "Co ty wyprawiasz?! Jesteś Kazekage!!! Nie masz prawa się rozklejać, masz być silna, opanowana i stanowcza!!!"

Tayuya Uchiha

-Hmmm.....Temari.... to jest....umm...to nie tak, jak myślisz.Każdy Jinchuuriki jest tak niestety postrzegany. Ludzie nie mający demona nie wiedzą jakie to uczucie być odpychanym. Nie przejmuj się tym co oni o tobie myślą. Traktuj ich jak powietrze. Najważniejsze, jest to, że jest ktoś na świecie, który uwarza cię za przyjaciela.A co do tego zabicia się to zapomnij.Pomyśł,któ będzie wtedy rządzić Suną. I z kim ja pogadam o własnych problemach. Temari.....ja ci nie pozwolę na to.Zrozum!!! To ty mnie pierwsza zauważyłaś. Nie pozwolę ci zginąć! Pozatym jestem ci to winna.No chodż nie możesz się tym przejmować.Pamiętaj o tym.-powiedziała Tayuya A z jej oczu zaczęły lecieć łzy.Nie mogła się powstrzymać od płaczu.

Sabaku no Temari

Temari rozpłakała się już na dobre. Przez łzy zdołała wyszeptać:
- Tayuya... wiesz że masz rację? To wszystko jest takie... dziwne. - spojrzała na Tayuyę. Cały obraz był zamazany przez te przeklęte łzy. "Dlaczego jej tak bardzo na mnie zależy?".
- Dlaczego ci tak na mnie zależy? Dlaczego? Czym sobie na to zasłużyłam? Ja... nie jestem tego warta... - wyrzuciła z siebie Kazekage. Po jej policzkach łzy płynęły strumieniem. Podniosła głowę i otworzyła usta, jakby chciała coś powiedzieć, ale się rozmyśliła. Zamknęła usta i spuściła wzrok.

Tayuya Uchiha

-Bo jesteś osobą,która zaakceptowała to kim ja naprawdę jestem. Dorastanie bez rodziców to beznadziejna rzecz.....no nie....Bo jesteś moim przyjacielem. Dorastanie w samotności, bez nikogo.....rozumiem cię.Więc chyba już rozumiesz czemu ci nie pozwolę zginąć.-Tayuya płakała, a po jej policzkach płynęły łzy. Spojrzała na Temari. Ona też płakała, a jej łzy wpadały do strumyka.Zapadła cisza. Słychać było tylko szum wiatru.
-"Tych więzi nic nie zniszczy"-wymamrotała Tayuya.

Sabaku no Temari

Temari słysząc słowa które wypowiedziała Tayuya, lekko się uśmiechnęła. Kiwnęła głową, otarła łzy i powiedziała:
- No dobra, skończmy tę szopkę. - tu zrobiła krótką przerwę.: - Nie rozklejajmy się, jeszcze ktoś zobaczy. - dokończyła. Spojrzała na niebo. Nie zoaczyła na nim ani jednej chmurki. "Doskonale" - pomyślała i wystawiła twarz na działanie promieni słonecznych. Po dłuższej chwili, wstała, otrzepała się z piasku i powiedziała:
- No, trudno. Muszę się zbierać. Obowiązki wzywają. - na jej twarzy pojawił się wyraz przypominający zrezygnowanie: - Muszę popłacić rachunki i posortować te wszystkie beznadziejne papiery walające się po moim biurku. - to powiedziawszy westchnęła i wolnym krokiem ruszyła w stronę gabinetu. Zatrzymał ją jednak głos... (może należeć do Tayuyi Happy

)

Tayuya Uchiha

-Temari, uważaj!!!!- nagle z drzewa spadło kunai, nie wiadomo czyje, gdyż napastnik szybko zniknął.
-Nic ci nie jest?!-spytała ją i podbiegła."O co tu chodzi.." Temari nic na szczęście się nie stało. "Kto to był? Co za zwariowany dzień. Po co ktoś miałby robić coś takiego? Eh,...."

Sabaku no Temari

Na całe szczęście Temari miała dobry refleks. Uniknęła kunai, i powiedziała:
- Hmm... nic mi nie jest... hm... dziwne. Tak w biały dzień? I tylko jednym kunai? - to mówiąc na jej twarzy pojawił się wyraz zastanowienie.
- No nic. To tylko skłania mnie do szybszego opuszczenia tego miejsca. Do zobaczenia. - powiedziała i pobiegła w stronę gabinetu.

Tayuya Uchiha

**************************************************************************